Μια θλιμμένη τρομπέτα «ψυχορραγεί» κι ένα πένθιμο βαλς, αναγνωρίσιμο σχεδόν από την πρώτη νότα, ξεκινά. Ο Νίνο Ρότα έγραψε για τον εμβληματικό «Νονό» ένα θρηνητικό άσμα. Το πατερναλιστικό θέμα κυριαρχεί και ενισχύει το σεβάσμιο εκτόπισμα του Νονού-πατριάρχη, μα ο Ρότα δεν εξαντλείται σ' αυτό.
Επιλέγει μαζούρκες και ταραντέλες για να συνοδεύσει με παραδοσιακή φόρμα τις οικογενειακές ιεροτελεστίες, συνθέτει το αλησμόνητο «Love Theme» ως λυρικό ελιγμό που προσφέρει στο κοινό συναισθηματική ανάπαυλα πριν το επόμενο σοκ και προσθέτει αυθεντικότητα που σφραγίζει την ταινία σε μια ρεαλιστική βάση, εντείνοντας τη βιαιότητα της εικόνας.
Η μουσική του Rota αποτελεί το απαραίτητο τραγικό ιντερλούδιο της ταινίας.
Συμπυκνώνει μια μουσική ενδοσκόπηση στα όρια της ανθρώπινης ηθικής και της λυτρωτικής μετάνοιας, και οδηγεί στην κάθαρση.
http://www.cinemag.gr