Το Ε.Κ.Α. Θεσσαλονίκης βαδίζοντας στο μονοπάτι του υγιούς συνδικαλισμού θέλοντας να ενημερώσει έγκαιρα και έγκυρα τους υποψηφίους για το ΤΕΜΑ συναδέλφους, για ακόμη μία χρονιά εξασφάλισε συνεργασία, με τον έγκριτο νομικό και καθηγητή ποινικού δικαίου και όχι μόνο, κ.Νικόλαο ΔΕΡΜΕΝΟΥΔΗ και σας παραθέτει τις απαντήσεις των θεμάτων που ζητήθηκαν σήμερα από τους υποψηφίους Ανθ/μους για τις εξετάσεις του ΤΕΜΑ, στο μάθημα του ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ.
ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ:
ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΝΘΥΠΑΣΤΥΝΟΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΜΑ (20-5-2017)
1. ΕΚΘΕΣΗ: Ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα τρίτης ηλικίας και πώς νομίζετε που μπορούν να αντιμετωπιστούν;
2. ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ (ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ)
Α) ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Στάση (αρ 170 ΠΚ)
2. Υφαίρεση (αρ 378 ΠΚ)
Β) ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ
Ο Α διαπληκτιζόμενος με τον Β στην προσπάθειά του να τον απωθήσει, του προξενεί με πρόθεση μια ελαφρά αμυχή. Ο Β πάσχει από αιμορροφιλία, ασθένεια διαταραχής πήξης του αίματος, το οποίο δεν γνώριζε ο Α, οπότε εξαιτίας της ασθένειας αυτής προκλήθηκε από την αμυχή ακατάσχετη αιμορραγία με αποτέλεσμα ο Β να πεθάνει.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Αιτιολογήστε – αξιολογήστε την ποινική συμπεριφορά του Α.
Α. ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
ΑΠΟΚΡΙΣΗ: Η εγκληματική συμπεριφορά του Α ως ποινικώς ενδιαφέρουσα πράξη θεμελιώνει την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της απλής σωματικής βλάβης (αρ 308§1 ΠΚ). Η πράξη αυτή επιφέρει μεταβολή στον εξωτερικό κόσμο που είναι αποτέλεσμα της σωματικής κάκωσης (αμυχής) σε βάρος του Β (α΄ αποτέλεσμα). Εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει βασικό έγκλημα μπορεί να είναι οποιασδήποτε έντασης σωματική βλάβη, δηλαδή απλή, όλως ελαφρά (αρ 308§1 ΠΚ). Η σωματική κάκωση αναφέρεται στην ανάρμοστη κακομεταχείριση, με την οποία επηρεάζεται η σωματική ευεξία και θίγεται η ακεραιότητα συγκεκριμένου ατόμου του Β. Η σωματική ακεραιότητα συμπίπτει με την εξωτερική εμφάνιση του Β. Εκτός όμως από το αποτέλεσμα της σωματικής κάκωσης (αμυχής) του Β που επήλθε ως συνέπεια της σχετικής συμπεριφοράς του Α προκλήθηκε και το αποτέλεσμα του θανάτου του Β από την σωματική κάκωση (αμυχή) του Β (β΄ αποτέλεσμα). Το α΄ αποτέλεσμα που επήλθε εμφανίζεται ως συνέπεια της πράξης του Α. Τούτο συμβαίνει διότι μεταξύ της συμπεριφοράς του Α με ενέργεια υπάρχει αιτιώδης συνάφεια ή άλλως αντικειμενικός αιτιώδης σύνδεσμος δηλαδή σχέση αιτίου προς αιτιατό όπως ακριβώς προσδιορίζεται από την κρατούσα στην νομολογία και στην επιστήμη θεωρία των ισοδύναμων όρων. Η αιτιώδης συνάφεια του α΄ αποτελέσματος καλύπτεται από τον δόλο του Α ενώ η αιτιώδης συνάφεια του β΄ αποτελέσματος θα πρέπει να καλύπτεται από αμέλεια του Α. Το αποτέλεσμα που προκλήθηκε σε βάρος του Β, ο Α το προκάλεσε αιτιωδώς.
Η ψυχική όμως υποκειμενική σχέση του Α προς το α΄ εγκληματικό αποτέλεσμα εκφράζεται με δόλο (Υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος της απλής σωματικής βλάβης αρ 308§1 ΠΚ).
Ο δόλος του Α (αρ 27 ΠΚ) ο οποίος μπορεί να είναι οποιουδήποτε βαθμού συνίσταται στη γνώση και στη θέληση πραγμάτωσης όλων των στοιχείων της αντικειμενικής υπόστασης (αρχή της επικάλυψης). Για την πρόκληση του β΄ αποτελέσματος που είναι ο θάνατος του Β θα πρέπει να υπάρχει αμέλεια του Α (αρ 28 ΠΚ). Ειδικότερα ο Α όφειλε αλλά και θα έπρεπε να μπορούσε να δείξει την κατάλληλη προσοχή ώστε να προβλέψει ότι η συγκεκριμένη σωματική βλάβη υπό την μορφή της σωματικής κάκωσης – αμυχής θα επέφερε τον θάνατο του Β και επίσης όφειλε και θα έπρεπε να μπορούσε να προβλέψει την αιτιώδη συνάφεια ανάμεσα στη σχετική σωματική βλάβη και στον θάνατο του Β.
ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ
Ο δόλος του Α είναι δεδομένος για το βασικό έγκλημα δηλαδή για την πρόκληση της σωματικής κάκωσης – αμυχής ως μορφή της απλής σωματικής βλάβης (αρ 308§1 ΠΚ) και για την αιτιώδη συνάφεια ανάμεσα στην εγκληματική συμπεριφορά – διαγωγή και στον σχετικό τραυματισμό του Β. Βασικό στοιχείο της ερευνώμενης υπόθεσης είναι ότι ο Α δεν γνώριζε ότι ο Β ήταν άτομο αιμορροφιλικό και ως εκ τούτο στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν συντρέχει η αμέλεια του Α για τον θάνατο του Β και η σχετική συνάφεια που συνδέει τον τραυματισμό του Β με τον θάνατό του. Η αμέλεια (αρ 28 ΠΚ) ως μορφή υπαιτιότητας (αρ 26 ΠΚ) θα μπορούσε να καταλογισθεί στον Α μόνο εάν γνώριζε ότι ο Β ήταν άτομο αιμορροφιλικό. Η απαιτούμενη υπαιτιότητα στον νόμο δεν υπάρχει και για τον λόγο αυτό ο Α δεν μπορεί να τιμωρηθεί για θανατηφόρα σωματική βλάβη (αρ 311 εδα ΠΚ). Ο Α δεν μπορούσε να προβλέψει το επελθόν αποτέλεσμα, έστω και αν κατέβαλε την προσήκουσα προσοχή οπότε τούτο (αποτέλεσμα) οφείλεται για τυχαίο γεγονός για το οποίο δεν έχει ευθύνη. Έτσι κατηγορία για θανατηφόρα σωματική βλάβη επιτρεπτά μεταβάλλεται σε απλή σωματική βλάβη. Η παραπάνω αυτή δογματική εκτίμηση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Α θα κριθεί – τιμωρηθεί μόνο ως φυσικός (άμεσος) αυτουργός του εγκλήματος της απλής σωματικής βλάβης (αρ 14§1 ΠΚ σε συνδ με αρ 308§1 ΠΚ) για το οποίο είχε γνώση και θέληση τέλεσής του.
Οι απαντήσεις των θεμάτων αυτών δόθηκαν από τον νομικό – φροντιστή της Ποινικής Δικονομίας, του Ποινικού Δικαίου και του Δημοσίου Δικαίου Νικολάου Αθ Δερμενούδη.
Πληροφορίες – Επικοινωνία
Νομικός – Εγκληματολόγος – Ποινικολόγος
Τηλ. 25410-77560
Fax 25410-67205
Κινητό 6979847227
Email [email protected]
ΕΚΑ Θεσσαλονίκης