Ραγδαία αύξηση παρουσιάζει ο αριθμός των γυναικών που έχουν φυλακιστεί, με 100.000 παραπάνω να έχουν βρεθεί έγκλειστες μέσα στην τελευταία δεκαετία, παρά τους διεθνείς κανόνες που στοχεύουν στη μείωση του πληθυσμού των σωφρονιστικών καταστημάτων.
Βασικός λόγος για τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των φυλακισμένων γυναικών, αποτελεί το γεγονός ότι υφίστανται διακρίσεις και αντιμετωπίζουν σε αρκετές περιπτώσεις μεγάλες ποινές για εμπλοκή τους σε μικροαδικήματα. Ενδεικτικά, σε φυλακές της Νότιας Αμερικής πολλές γυναίκες καταδικάζονται ακόμα και σε 10 χρόνια φυλάκιση για εμπορία ναρκωτικών με δικογραφίες οι οποίες είναι γεμάτες «κενά».
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ: Online Εκπαίδευση στη Δικαστική Ψυχολογία και Εγκληματολογία (Εαρινό Τμήμα)
H MKO Penal Reform, με αφορμή τη 10η επέτειο της κυκλοφορίας των «κανόνων της Μπανγκόκ» από τον ΟΗΕ, που αφορούν τον τρόπο μεταχείρισης των γυναικών στις φυλακές, αποκαλύπτει πως 741.000 γυναίκες και κορίτσια βρίσκονται σε σωφρονιστικά καταστήματα.
«Ο αριθμός των γυναικών που έχουν φυλακιστεί παγκοσμίως αυξάνεται με ανησυχητικό ρυθμό, παρά το γεγονός ότι συνήθως καταδικάζονται για πλημμελήματα και μη βίαια εγκλήματα», δηλώνει στον Guardian η διευθύντρια της Penal Reform, Olivia Rope.
Σύμφωνα με την έρευνα της Penal Reform, χιλιάδες γυναίκες έχουν φυλακιστεί αδικαιολόγητα σε πολλές χώρες του κόσμου.
Πάνω από 80 ΜΚΟ έχουν καλέσει τις κυβερνήσεις παγκοσμίως να πάρουν μέτρα προκειμένου να αποσυμφορηθούν οι γυναικείες φυλακές.
Στην έκκληση των ΜΚΟ, αναφέρεται πως το 2%-9% των γυναικών φυλακίζονται εξαιτίας διακρίσεων και μικροεγκλημάτων που διαπράττονται λόγω φτώχειας. Ταυτόχρονα οι γυναίκες αντιμετωπίζουν «σκληρότερη» ποινική μεταχείριση σε περιπτώσεις που συσχετίζονται με ναρκωτικά. Άξιο αναφοράς είναι ότι στις γυναικείες φυλακές το ποσοστό των κρατουμένων για ναρκωτικά ανέρχεται σε 35% και στις ανδρικές 19%.
«Σοκαριστικές περιπτώσεις παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, βία και κακομεταχείριση υπάρχουν σε όλες τις φυλακές του κόσμου», τονίζει η Olivia Rope. «Πολλές γυναίκες στερούνται βασικών υπηρεσιών υγείας και βρίσκονται αντιμέτωπες με σωματική και σεξουαλική βία», συμπληρώνει.
Οι «κανόνες της Μπανγκόκ» εφαρμόστηκαν για να μειωθεί ο αριθμός των γυναικών που φυλακίζονται μέσα από τη δικαιότερη αντιμετώπισή τους στα δικαστήρια. Ωστόσο, την τελευταία δεκαετία ο αριθμός των γυναικών που βρίσκονται στις φυλακές αυξήθηκε σε όλο τον κόσμο, εκτός από την Ευρώπη.
Ταυτόχρονα, οι περιορισμοί εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού έχουν δυσκολέψει τη διαβίωση των γυναικών στις φυλακές, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται ανθρώπινα δικαιώματα.
Η μείωση των επισκεπτηρίων έχει σταθεί εμπόδιο στο να βοηθηθούν από τις οικογένειές τους οι κρατούμενες και να μην έχουν πρόσβαση σε βασικά είδη, όπως προϊόντα υγιεινής και συμπληρωματικής τροφής, για την παροχή επαρκούς διατροφής σε έγκυες γυναίκες και θηλάζουσες μητέρες.
«Τα μέτρα για την COVID-19 έχουν καταστροφικές συνέπειες για τις γυναίκες στις φυλακές, αφού πολλές δεν βλέπουν τα παιδιά τους και δεν έχουν πρόσβαση σε προγράμματα», λέει η Rope.
Κάνναβη, βιασμός, γεννήσεις και «όχι» στη βοήθεια σε ΑμεΑ
Η Gaby που κατάγεται από το Μεξικό και μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη που είναι στιγματισμένη από τη βιομηχανία κάνναβης, συνελήφθη το 2012 για εμπόριο ναρκωτικών και καταδικάστηκε σε ποινή 10 ετών, παρά τα προφανή προβλήματά της.
Στα 12 της, ο πατέρας της που είχε μεταναστεύσει, σταμάτησε να στέλνει χρήματα, οπότε ξεκίνησε τις μεταφορές κάνναβης στην Πόλη του Μεξικού, όπου και έπεσε θύμα βιασμού, με αποτέλεσμα τη εγκυμοσύνη και τη γέννηση του πρώτου της παιδιού στα 15 της.
Μετά από μια κακοποιητική σχέση, γεννήθηκε το δεύτερό της παιδί με εγκεφαλική παράλυση, γεγονός που απαιτούσε την εφ' όρου ζωής ιατρική του φροντίδα.
Η Gaby, που αποφυλακίστηκε το 2019, ζήτησε από το δικαστήριο να συνοδεύει το γιο της στις ιατρικές συνεδρίες, αίτημα που απορρίφθηκε. Έτσι πήρε την απόφαση να τον στείλει σε δημόσιο ίδρυμα που θα του παρείχε την αναγκαία φροντίδα.
«Ένα υψηλό ποσοστό γυναικών στη φυλακή έχει υποστεί βία και κακοποίηση στο παρελθόν, αυξάνοντας τον κίνδυνο ψυχολογικών προβλημάτων», δήλωσε ο Anand Grover, μέλος της παγκόσμιας επιτροπής για τις πολιτικές αντιμετώπισης των ναρκωτικών και πρώην ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για το δικαίωμα στην υγεία.
«Οι ειδικές ανάγκες των γυναικών συχνά αγνοούνται, αποδεικνύοντας πως η ανισότητα των φύλων δε σταματά στις πύλες της φυλακής» σημειώνει.
«Δεν έμαθα τίποτα στη φυλακή»
Η πρώην κρατούμενη Rosma Karlina, 43 ετών από τη Δυτική Ιάβα στην Ινδονησία, δήλωσε πως «η φυλακή δεν αποτρέπει τους χρήστες ναρκωτικών. Όταν ήμουν μέσα, είχα κανονικά πρόσβαση σε αυτά και έκανα χρήση χωρίς να φοβάμαι ότι θα με πιάσουν. Δεν έμαθα τίποτα εκεί».
Η Rosma, που από τον καιρό της αποφυλάκισής της έχει βοηθήσει πάνω από 40 τοξικοεξαρτημένες γυναίκες να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους, συνελήφθη το 2008 για κατοχή ηρωίνης.
Πέρασε πάνω από 3 χρόνια σε μια υπεράριθμη φυλακή, με 90 γυναίκες να κοιμούνται σε χώρους σχεδιασμένους για 45 ανθρώπους.
«Πολλές κρατούμενες δέχονταν παρενοχλήσεις από άνδρες κρατούμενους ή και σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Οι άνθρωποι αρρώσταιναν και πέθαιναν λόγω της κακής περίθαλψης», θυμάται.
Ο πρώην γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν, που πίεσε για τη εφαρμογή των «Κανόνων της Μπανγκόκ» κατά τη διάρκεια της θητείας του, δήλωσε: «Οι κανόνες αυτοί προωθούν άλλες εναλλακτικές από τη φυλάκιση για το σωφρονισμό γυναικών, πόσο μάλλον τώρα με την πανδημία του κορονοϊού και τους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί. Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν πολλά περισσότερα έτσι ώστε η φυλάκιση να είναι το έσχατο μέτρο σωφρονισμού».
Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image.
Πηγή: reader.gr