Ο ίδιος ο Ταραντίνο δεν έκρυψε ποτέ ότι του αρέσει να εμπνέεται από το σινεμά άλλων δημιουργών. Το αποκαλύπτει μέσα από τους μικρούς φόρους τιμής που βρίσκονται διάσπαρτοι μέσα στα έργα του, το έχει εκφράσει και ρητά με τα παρακάτω λόγια:
«Κλέβω από οποιαδήποτε ταινία έγινε ποτέ. Το λατρεύω –αν η δουλειά μου έχει ενδιαφέρον είναι γιατί παίρνω το τάδε από το τάδε και το δείνα από το δείνα, και τα αναμειγνύω. Αν δεν αρέσει αυτό στον κόσμο, τότε τι να κάνουμε; Ας μην πάνε να το δουν, εντάξει; Κλέβω από τα πάντα. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες κλέβουν. Δεν κάνουν φόρους τιμής.»
Οι «Μισητοί Οκτώ» είναι άλλο ένα φιλμ στο οποίο ο Ταραντίνο εφαρμόζει αυτή την λογική. Αλλά από το γεγονός και μόνο ότι ο δημοφιλής σκηνοθέτης αρέσκεται στο να κάνει αναφορές σε λιγότερο γνωστά φιλμ, δεν είναι εύκολο για τον μέσο κινηματογραφόφιλο να τις αντιληφθεί.
Σαν φανατικός σινεφίλ, όμως, ο Ολι Πάξτον τις εντόπισε και τις συγκέντρωσε σε ένα βίντεο για να μπορέσουν όλοι να δουν για άλλη μια φορά τον τρόπο που ο Κουέντιν Ταραντίνο δημιουργεί τις ταινίες του σαν ψηφιδωτά αναφορών σε αγαπημένα του έργα.
Δεν πείθουν βέβαια όλες οι επισημάνσεις του Πάξτον, κάποιες από τις λήψεις που παρουσιάζονται ως κλεισίματα του ματιού σε άλλα φιλμ, δεν φαίνονται να έχουν κάτι το ξεχωριστό, είναι απλώς πλάνα που υπάρχουν σε αναρίθμητες άλλες ταινίες (για παράδειγμα η απλή παρουσία μιας άμαξας δεν αποδεικνύει ξεκάθαρη αναφορά στο «The Stagecoach» του Τζον Φορντ).
Υπάρχουν όμως και πολλά κάδρα που συνδέουν αδιαμφισβήτητα το φιλμ του Ταραντίνο με κλασσικά γουέστερν όπως «Ο Καλός, Ο Κακός και ο Άσχημος» ή το «The Great Silence».
Επιπρόσθετα, ο Ταραντίνο κλέβει και από τις δικές του ταινίες τελικά, με την εισαγωγική σκηνή στον χαρακτήρα που υποδύεται ο Τιμ Ροθ, να θυμίζει «Reservoir Dogs» αλλά και κάποιες άλλες αναφορές στα «Django, o Τιμωρός» και «Άδωξοι Μπάσταρδη».
Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να δείτε εδώ το βίντεο και να αποφασίσετε μόνοι σας αν ο δημιουργός του υπερβάλει ή όχι:
http://www.cinemag.gr